Menu
Αγοράσαμε τις προάλλες, ανάμεσα σ’ άλλα μια “παραδοσιακή” κυπριακή ελιόπιττα από καφετερία, την πήραμε σπίτι και την αφήσαμε στο τραπέζι. Πήγε ο δεκάχρονός μου γιος αργότερα, έκοψε ένα κομμάτι και έσπασε το δόντι του με το κουκούτσι της ελιάς. Απλά διερωτούμαι – τώρα ως παθών – αν επιτρέπεται μέσα στα πλαίσια και τις προδιαγραφές της υγείας και της ασφάλειας, αν επιτρέπεται η παραγωγή προϊόντων, μέσα στα οποία να υπάρχει κάτι που δεν τρώγεται, που μπορεί να προκαλέσει τραυματισμό, πνιγμό κτλ
Πείτε μας την άποψη σας στα comments:
Ο Ζήνων γεννήθηκε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Το πρώτο παιδί μιας σχετικά κανονικής οικογένειας – όπως οι περισσότερες. Γλυκιά, αθώα παιδική ηλικία,
Χειμώνας, Χριστούγεννα, φίλοι και συγγενείς στο σπίτι και κάνουμε αρχή με μια σουπίτσα για να ζεσταθεί ακόμη περισσότερο η γιορτινή ατμόσφαιρα των ημερών. Ο βραβευμένος
Το Σατιρικό θέατρο παρουσιάζει τις τελευταίες παραστάσεις του συνταρακτικού έργου «O Φάρος» του πολυβραβευμένου Ιρλανδού συγγραφέα Conor McPherson, σε μετάφραση Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη – Αθανασίας Σμαραγδή
Δεν είμαι ειδική σε θέματα εστιατορίων αλλά πιστεύω έχω common sense. Σε ταβέρνα της Λάρνακας που είχε πέραν των 200 καθήμενων πελατών την Κυριακή το
Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και του κάλλιστου, το πιο κάλλιστο. Το γνωστό, ελαφρώς παραποιημένο σοφό αποφθέγμα, κατά τα φαινόμενα, αποτελεί και το