Δύσκολα βρίσκω κάπου που να είναι πραγματικό ριζότο αυτό που τρώω στο νησί και ιδίως στη Λεμεσό όπου ζω…

Δηλώνω αθεράπευτη λάτρης των ποιοτικών εστιατορίων, όχι των δήθεν, αλλά αυτών που δίνουν σημασία στη γεύση, στις αυθεντικές συνταγές και στα ποιοτικά υλικά. Λατρεύω την ιταλική κουζίνα και περισσότερο από όλα, τα ριζότο. Έχω όμως ένα παράπονο. Δύσκολα βρίσκω κάπου που να είναι πραγματικό ριζότο αυτό που τρώω στο νησί και ιδίως στη Λεμεσό όπου ζω. Περισσότερο θα το ονόμαζα ρύζι ή λαπά και όχι ριζότο. Και το παράξενο είναι ότι σχεδόν όλα τα εστιατόρια και οι καφετέριες έχουν στην κάρτα τους ριζότο. Το ριζότο θέλει αγάπη, σημασία, προσοχή και ανακάτεμα πολύ. Πρέπει να κουραστεί το χέρι σου ώσπου να χυλώσει, αλλά να μείνει και από την άλλη, al dente. Συμβουλή μου, φύγετέ το από την κάρτα σας αν δεν έχετε από πάνω του ένα αφοσιωμένο σεφ που να γνωρίζει την όλη προετοιμασία του και την ιεροτελεστία για να φτιαχτεί. Υπάρχουν τόσα πολλά πιάτα που μπορούν να μπουν στη θέση του. Άμα δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, καλύτερα να το αφήνουμε για αργότερα. To be or not to be!

Πείτε μας την άποψη σας στα comments!

Share:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
On Key

Related Posts

“Zorba the Greek” στο Κάστρο της Πάφου. Ναι, τέτοιο μπαλέτο δεν έχουμε ξαναδεί

Η Κύπρος δεν έχει ξαναδεί κάτι τέτοιο. Το θρυλικό μπαλέτο Zorba the Greek, σε χορογραφία του Lorca Massine, βασισμένο στο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη και με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, παρουσιάζεται για πρώτη