Όταν πληρώνει κανείς για spa και μασάζ, τα λεφτά του, πρέπει να τα σέβεστε. Πήγαμε για μασάζ με την αδελφή μου σε γνωστό ινστιτούτο στην πρωτεύουσα και όλη την ώρα ακούαμε ομιλίες, γέλια και φωνές από το προσωπικό που ήταν στα διπλανά δωμάτια ή έξω. Στο μισάωρο, ανοίγει η πόρτα του δωματίου μου, με εμένα μισόγυμνη πάνω στο κρεββάτι και μπαίνει μέσα, μάλλον μια άλλη θεραπεύτρια και ζήτησε από τη δική μου θεραπεύτρια να της δώσει ένα συγκεκριμένο λάδι. Δεν πέρασαν δέκα λεπτά και η δική μου θεραπεύτρια, άνοιξε την πόρτα, κάπου πήγε και επέστρεψε σε 2-3 λεπτά.Κοιτάτε να δείτε. Εμάς δεν μας ξαναβλέπετε ούτε ζωγραφιστές. Το μασάζ, είναι μια ώρα χαλάρωσης και ηρεμίας. Την πληρώνουμε από το μεροκάματό μας. Εσείς το μόνο που καταφέρατε, είναι μας στείλετε σπίτια μας, σε ένταση και νεύρα. Σας ευχαριστούμε πολύ.
Πείτε μας την άποψη σας στα comments:
Χειμώνας, Χριστούγεννα, φίλοι και συγγενείς στο σπίτι και κάνουμε αρχή με μια σουπίτσα για να ζεσταθεί ακόμη περισσότερο η γιορτινή ατμόσφαιρα των ημερών. Ο βραβευμένος
Το Σατιρικό θέατρο παρουσιάζει τις τελευταίες παραστάσεις του συνταρακτικού έργου «O Φάρος» του πολυβραβευμένου Ιρλανδού συγγραφέα Conor McPherson, σε μετάφραση Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη – Αθανασίας Σμαραγδή
Δεν είμαι ειδική σε θέματα εστιατορίων αλλά πιστεύω έχω common sense. Σε ταβέρνα της Λάρνακας που είχε πέραν των 200 καθήμενων πελατών την Κυριακή το
Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και του κάλλιστου, το πιο κάλλιστο. Το γνωστό, ελαφρώς παραποιημένο σοφό αποφθέγμα, κατά τα φαινόμενα, αποτελεί και το