Είπαμε να πάμε κι εμείς σε μια “παραδοσιακή” ταβέρνα της Λάρνακας για να απολαύσουμε τον κλασικό κυπριακό μεζέ, έτσι όπως τον ξέρουμε και τον αγαπάμε. Παραγγείλαμε, ήπιαμε την πρώτη γουλιά κρασί… και πριν προλάβουμε να πούμε “στην υγειά μας”, που λέει ο λόγος, σε κάτι λιγότερο από 20 λεπτά είχαν καταφτάσει τα 22 πιατάκια του μεζέ!
– Ρε Βασίλη, λέω στον κουμπάρο, τους είπες ότι βιαζόμαστε να πάμε κάπου;
– Όχι, μου απαντάει αυτός. Μήπως τους είπες εσύ και δε θυμάσαι μου είπε αυτός και σκάσαμε στα γέλια.
Το θέμα ποιο ήταν; Τα πιάτα δεν ερχόντουσαν σταδιακά και με ρυθμό. Ήρθαν όλα μαζί. Ούτε delivery τόσο γρήγορο!
Το αποτέλεσμα; Τίποτα από αυτά δεν φάγαμε ζεστό και ούτε το απολαύσαμε.
Το τραπέζι, φυσικά, δεν χωρούσε ούτε τα ποτήρια μας, οπότε οι σεφταλιές κατέληξαν, με μια κίνηση τσακ μπαμ από τον σερβιτόρο που ήτανε fast & furious και ακόμη παραπάνω, πάνω στα κολοκυθάκια, τα μανιτάρια αγκαλιά με τα αφέλια και το σουβλάκι κοτόπουλο με τα κεφτεδάκια, έτσι για να κάνουν παρέα στο ίδιο πιάτο – ίσως για να εξοικονομήσει χώρο ή χρόνο, ποιος ξέρει.
Και το καλύτερο; Όταν τόλμησα να ρωτήσω “γιατί τόση βιασύνη παλικάρι μου”, η απάντηση ήταν:
— “Ε, Σάββατο απόψε, κύριε, έχουμε κόσμο μετά.”
Έπρεπε κι εγώ να του πώ, Εμείς τι να κάνουμε, να φάμε με χρονόμετρο;
Η όλη εμπειρία θύμιζε περισσότερο πρόβα ταχύτητας για διαγωνισμό σερβιρίσματος, παρά χαλαρή κυπριακή βραδιά σε παραδοσιακή ταβέρνα.
Πραγματικά, ήταν η πρώτη φορά σε ταβέρνα που ένιωσα ότι πρέπει να προλάβω το φαγητό πριν προλάβει αυτό εμένα.
Καταλαβαίνω πως οι μέρες με πολύ κόσμο είναι δύσκολες, αλλά η ουσία της κυπριακής ταβέρνας είναι να απολαμβάνεις — όχι να αγχώνεσαι, να μετακινείς πιάτα σαν παζλ και να μετράς τα δευτερόλεπτα μέχρι να κρυώσει η σεφταλιά.
Με λίγη περισσότερη οργάνωση, λιγότερη βιασύνη και (ίσως) λίγο μεγαλύτερα τραπέζια, η εμπειρία θα μπορούσε να ήταν εξαιρετική.
Γιατί το φαγητό, όσο και αν δεν το προλάβαμε ζεστό, φαινόταν νοστιμότατο.
Με εκτίμηση
Ένας εκτιμητής της κυπριακής ταβέρνας που τρώει αγάλι αγάλι
Κρυμμένο μεταξύ ουρανού και θάλασσας, ανάμεσα στο πλούσιο πράσινο του resort και των πανέμορφων πισίνων του, θα βρεις το Pelagos. Ένα ταβερνάκι απλό, προσιτό για
Το Cap St Georges Hotel & Resort υποδέχεται με υπερηφάνεια τον διάσημο Πορτογάλο σεφ Vítor Matos, βραβευμένο με δύο αστέρια Michelin, για δύο μοναδικές βραδιές
Το Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή παρουσιάζει τη μεγάλη έκθεση «Από τον Monet στον Warhol», που θα διαρκέσει από τις 6 Δεκεμβρίου 2025 έως τις
Η υψηλή γαστρονομία συναντά την υψηλή ραπτική στο Παρίσι, όπου ο οίκος Louis Vuitton εγκαινιάζει το δικό του Tea Time, επιμελημένο από τον πολυβραβευμένο pastry
Την Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2025 οι λάτρεις της εκλεκτής εστίασης θα έχουν την ευκαρία να απολαύσουν ένα οινογαστρονομικό δείπνο που σίγουρα θα εντυπωσιάσει. Ο David