Συνέντευξη με τον ταλαντούχο καλλιτέχνη Νικόλα Λαδόμματο

(Interview in Greek and English)

Επισκεφθήκαμε την γκαλερί του Νικόλα Λαδόμματου στη Λευκωσία, θαυμάσαμε την αξιοθαύμαστη συλλογή έργων του και μιλήσαμε μαζί του για την τεχνική της εποξικής ρητίνης, την καθημερινή του ζωή και γενικά για την τέχνη και τον πολιτισμό.

1. Νικόλα, μίλησέ μας λίγο για το είδος της πραγματικά εντυπωσιακής τεχνικής που χρησιμοποιείς τα τελευταία χρόνια στα έργα τέχνης σου.

Τα τελευταία 12 και πλέον χρόνια, ασχολούμαι με την εποξική ρητίνη, ένα υλικό ιδιαίτερα δύσκολο, που κρύβει πολλές ιδιομορφίες στην χρήση του. Μετά από 12 χρόνια εμπειρίας μπορώ να πω ότι άρχισα να το δουλεύω σε βαθμό αρκετά επαγγελματικό. Μπορεί να εφαρμοστεί σε διάφορες επιφάνειες, στρογγυλές, επίπεδες ή με γωνίες. Μπορεί να προστεθούν σε αυτό χρώματα αφού η φυσική του μορφή είναι διάφανη, έτσι με αυτό μπορεί να κάνει κάποιος από πίνακες ζωγραφικής, μέχρι έπιπλα και γλυπτά. Υπάρχει εποξική ρητίνη για υψηλές θερμοκρασίες καθώς και χαμηλής αντοχής για εσωτερικούς χώρους. Είναι ένα αρκετά ακριβό υλικό ως πρώτη ύλη, αλλά είναι από τα πολύ λίγα υλικά που δίνει στον εικαστικό την ελευθερία να δημιουργήσει ως εκεί πραγματικά που “τον τρέχει η φαντασία του”.

2. Η πολυποικιλότητα των έργων που βλέπουμε στην γκαλερί σου, είναι αξιοθαύμαστη. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι τα έργα σου είναι για κάθε σπίτι, κάθε γραφείο, κάθε περίσταση. Έχει επιτευχθεί αυτό;

Πιστεύω πως ναι, γιατί ως εικαστικός δεν ασχολούμαι μόνο με ζωγραφική σε καμβά, αλλά και με στοιχεία interior design με κατασκευές, γλυπτά, φωτιστικά, διακόσμηση επιφανειών για τραπέζια και τοίχους, αλλά και με εταιρικά δώρα και χρηστικά είδη καθημερινής ανάγκης. Με ενδιαφέρει τα έργα μου να μην βρίσκονται μόνο πάνω στους τοίχους, αλλά σε όλα τα μέρη του χώρου.

3. Μίλησέ μας λίγο για τη καθημερινή ζωή σου ως καλλιτέχνη. Πώς ξεκινά τη μέρα του ο Νικόλας, πώς εμπνέεται, τι τον χαροποιεί, τι τον απογοητεύει…..

Η μέρα μου ξεκινάει πάντα με μια κούπα καφέ. Απαραίτητη προϋπόθεση. Έμπνευση έρχεται από το πουθενά. Μου έτυχε να ξυπνήσω στη μέση της νύκτας και να έχω έμπνευση για κάτι, οπότε με την πρώτη ευκαιρία το σκιτσάρω ή παίρνω σημειώσεις για να μην το ξεχάσω. Πηγή έμπνευσης για εμένα προσωπικά όμως είναι κυρίως η θάλασσα… Για αυτό και προέκυψε και η τελευταία μου θεματική σειρά “BY THE SEA” που συνεχιζει από το 2016 μέχρι σήμερα. Χαρά μου δίνει να δημιουργώ συνεχώς. Όσο δημιουργώ, έχω ισορροπία στην ζωή μου. Με απογοητεύουν διάφορα, αλλά δεν τα αφήνω να με επηρεάσουν.

4. Νικόλα γεννιέσαι ή γίνεσαι καλλιτέχνης ή κάπου αλλού κρύβεται η αλήθεια; Από ότι γνωρίζω και τα δυο σου παιδιά, ο Ανδρέας και η Μαρία, έχουν μεγάλη έφεση στη ζωγραφική.

Νομίζω αληθινά πως γεννιέσαι. Πρέπει να είναι στο DNA σου. Αν από μικρός φαίνεται ότι έχεις ταλέντο σε αυτό θα το αποδείξεις μεγαλώνοντας. Για αυτό μερικά παιδιά έχουν κλίση στα μαθηματικά και άλλα καθόλου. Εγώ ας πούμε ουδέποτε τα πήγαινα καλά με φυσική, χημεία, μαθηματικά και τέτοια. Την ώρα αυτών των μαθημάτων ζωγράφιζα στα βιβλία μου, γιατί έπληττα φοβερά. Ναι, και τα δύο παιδιά μου ζωγραφίζουν πράγματι πολύ καλά. Η κόρη μου ζωγραφίζει αλλά ασχολείται και με την αγγειοπλαστική. Ο γιος ζωγραφίζει και απολαμβάνει να δημιουργεί αρχιτεκτονικές κατασκευές.

5. Φέρεις το επίθετο ενός από τους μεγαλύτερους ζωγράφους της Κύπρου μας, του Ανδρέα Λαδόμματου, του πατέρα σου. Τι πήρες από τον πατέρα σου και πόσο δύσκολο ήταν να διαφοροποιηθείς τεχνικά και θεματικά από αυτόν;

Πήρα τη θέλησή του, το πείσμα του, με την καλή έννοια, την τελειομανία του και την ανάγκη να δοκιμάζω νέα υλικά, εξελίσσοντας έτσι την δουλειά μου. Έχω φύγει από τα συνήθη υλικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν τα χρησιμοποιώ ή ότι τα σνομπάρω. Δεν έγινε τίποτα σκόπιμα ως προς το να διαφοροποιηθώ από τον πατέρα μου. Ήρθε από μόνο του φυσικά. Αν θες, ακολούθησα τις διεθνείς τάσεις της εποχής, γιατί έβλεπα ότι αυτό με ελκύει περισσότερο. Για αυτό και παρακολουθώ ανελλιπώς ηλεκτρονικές σελίδες γκαλερί και μουσείων για να παίρνω τροφή για σκέψη και όταν βρίσκομαι εξωτερικό, η πρώτη μου προτεραιότητα είναι να έχω φυσική παρουσία σε αυτούς τους χώρους και να απολαμβάνω τα έργα απο κοντά.

6. Η τέχνη και πολιτισμός πάνε μαζί αγάλι αγάλι. Τι θα πρότεινες έτσι ώστε η Κύπρος να καταστεί ένα “φωτεινό” κέντρο τεχνών, αλλά και οι νέοι μας μεγαλώνοντας να εκτιμήσουν και αγαπήσουν περισσότερο τις τέχνες, χαράζοντας έτσι κι αυτοί με τη σειρά τους τη δική τους ταυτότητα στον χώρο του πολιτισμού;

Θα πρότεινα η πολιτεία να επενδύσει στην νέα γενιά από την νηπιακή ηλικία. Από πολύ μικρά τα παιδιά πρέπει να έχουν ερεθίσματα, ώστε να εκτιμήσουν και να αγαπήσουν τον πολιτισμό. Αν ένας γίνει 30 χρόνων και δεν έχει πάει ποτέ να δει ένα θέατρο, να δει μια έκθεση ζωγραφικής, να ακούσει μια συναυλία, είναι κάπως πιο δύσκολο να το εκτιμήσει μετά και να το αναζητά. Βέβαια τίποτε δεν είναι μόνιμο, αλλά όταν υπάρχει η προπαίδεια, ο άνθρωπος θεωρώ, ότι είναι πιο κοντά στον Πολιτισμό. Επομένως εναπόκειται στην πολιτεία και στο περιβάλλον που μεγαλώνει ο άνθρωπος, ώστε να σέβεται και να αγαπάει τον πολιτισμό.

(Interview in English)

Interview with the talented artist Nicholas Ladommatos

We visited the gallery of Nicholas Ladommatos in Nicosia, we admired his remarkable collection of works and talked to him about the epoxy resin technique, his daily life and generally about art and culture.

1. Nicholas, tell us a bit about the truly impressive technique you have been using in your artworks in the recent years.

For the past 12 years, I have been working with epoxy resin, a particularly challenging material that hides many possibilities in its use. After 12 years of experience, I can say that I have reached a fairly professional level in working with it. It can be applied to various surfaces, whether round, flat, or with angles. Colors can be added to it since its natural form is transparent, allowing one to create anything from paintings to furniture and sculptures. There are epoxy resins available for high temperatures as well as low resistance for indoor use. It is quite an expensive material as a raw material, but it is one of the very few materials that truly allows an artist to create based on their imagination.

2. The diversity of the artworks we see in your gallery is remarkable. One could say that your works are suitable for every home, office and occasion. Has this been achieved?

I believe so, because as an artist I do not only work on canvas, but also with interior design elements, such as sculptures, lighting, surface decoration for tables and walls, as well as corporate gifts and everyday utility items. I am interested in having my artworks displayed not only on the walls but in all parts of the space.

3. Tell us a little about your daily life as an artist. How does Nicholas start his day, what inspires him, what brings him joy, what disappoints him…

My day always starts with a cup of coffee. It’s a necessary requirement. Inspiration comes from nowhere. There have been times when I woke up in the middle of the night and had inspiration for something, so I sketch it or take notes so as not to forget. Personally, the sea is a source of inspiration for me. That’s how my latest thematic series “BY THE SEA,” which started in 2016 and continues to this day, emerged. I find joy in constantly creating. As long as I create, I have balance in my life. Various things disappoint me, but I don’t let them influence me.

4. Are artists born or made, or is the truth hidden somewhere else? From what I know, both of your children, Andreas and Maria, have a great talent towards art.

I genuinely believe that artists are born. It must be in your DNA. If it becomes evident from a young age that you have a tendency for it, you will prove it as you grow up. That’s why some children have a knack for mathematics, while others don’t. Personally, I never did well in physics, chemistry, mathematics, and such. During those classes, I would draw in my books because I was terribly bored. Yes, both of my children indeed paint very well. My daughter not only paints but also works with ceramics, while my son paints and creates architectural constructions.

5. You carry the name of one of Cyprus’ greatest painters, Andreas Ladommatos, your father. What did you inherit from your father, and how difficult was it to differentiate yourself technically and thematically from him?

I inherited his will, his perseverance, in a positive sense, his perfectionism, and the need to experiment with new materials, thus evolving my work. I have moved away from the usual materials, but that doesn’t mean I do not use them or do not appreciate them. It did not happen intentionally to differentiate myself from my father. It naturally happened. You could say that I followed the latest trends, as it attracted me more. That’s why I consistently follow online gallery and museum pages to gather food for thought. When I’m abroad, my top priority is to have a physical presence in those spaces and to enjoy the artworks up close.

6. Art and culture go hand in hand. What would you suggest so that Cyprus becomes a “bright” center of arts, and our youth grow up to appreciate and love the arts more, thus carving their own identity in the field of culture?

I would suggest that the country invests in the new generation from early childhood. From a very young age, children need stimuli to appreciate and love culture. If someone reaches the age of 30 and has never been to the theater, seen an art exhibition, or listened to a concert, it’s somewhat difficult to cultivate an interest. The country needs to create and support cultural policies that will help young people shape their personalities and identities in this field. We need more cultural centers, more museums, and more organized events. When there are museums, there will be works and artists. I see it as a cycle. If you don’t invest in culture, you won’t have anything to show.