Πριν τέσσερις και μισό μήνες, προσελήφθηκα σε fine dining εστιατόριο της Λεμεσού στη θέση της Captain. Η μεγάλη εμπειρία μου σε πεντάστερα ξενοδοχεία και η εξειδίκευσή μου στον χώρο του κρασιού και των αποσταγμάτων, με βοήθησε από τον πρώτο μήνα να κερδίσω αρκετούς “πόντους”, αλλά και την ιδιαίτερη εκτίμηση του ιδιοκτήτη του εστιατορίου.
Την περασμένη Δευτέρα, με κάλεσε ο ιδιοκτήτης στο γραφείο του και μου πρότεινε τη θέση της διευθύντριας εστιατορίου, μια θέση που κατείχε ο ίδιος. Μου εξήγησε ότι θέλει λίγο να “τραβήξει πίσω”, για να επικεντρωθεί περισσότερο και στις άλλες του επιχειρήσεις και επειδή νιώθει ότι τώρα βρήκε το άτομό που θα τον αντικαθιστούσε, αποφάσισε να μου προτείνει τη θέση.
Μοναδικό μου θέμα, του είπα, είναι ο συνάδελφος captain, που δουλεύει και προσφέρει στο εστιατόριο εδώ και 5 χρόνια και ότι ίσως αυτό θα ήταν άδικο για αυτό.
Μου απάντησε πολύ λακωνικά “κάθε άνθρωπος, παίρνει αυτό που του αξίζει”, μου έσφιξε το χέρι και μου ευχήθηκε καλό ξεκίνημα. Το βράδυ, στο briefing, μάς μάζεψε όλους και το ανακοίνωσε στην ολομέλεια των σερβιτόρων και της κουζίνας. Εισέπραξα ένα ζεστό χειροκρότημα, μα ένα ψυχρό βλέμμα από τον εν λόγω συνάδελφο, ο οποίος την επόμενη μέρα, έδωσε την παραίτησή του τηλεφωνικά.
Έχασα από εκείνη τη μέρα τον ύπνο μου. Τον παίρνω τηλέφωνο και δεν απαντά. Θα ήθελα να του μιλήσω, να του εξηγήσω ότι δεν κυνήγησα τη θέση, απλά η θέση μου προτάθηκε και είχα κι εγώ τους ενδοιασμούς μου.
Γιατί σε αυτή την όμορφη στιγμή της καριέρας μου, να νιώθω τόση πολλή ματαίωση; Γιατί;
Πείτε μας την άποψη σας στα comments:
Τον chef Σταυρή Γεωργίου, τον γνωρίζεις πολύ καλά. Κάμποσο από το Master chef, που τον απόλαυσες σ’ όλα ανεξαιρέτως τα επεισόδια, αφού τίμησε την Κύπρο
Λεμονιές, μανταρινιές, φρέσκα ρίγανη και δεντρολίβανο, δίπλα από πρασιές με δυόσμο, ντοματιές και μελιτζανιές. Φυτεμένα όλα με αγάπη για να περιβάλλουν τον μικρόκοσμο και την
Θα ταξιδέψεις με παιδιά κάνοντας τα όνειρά τους πραγματικότητα, με οικογενειακά ταξίδια που θα τα κάνουν να πετάνε από τη χαρά τους, δημιουργώντας τους αξέχαστες
Ipanema. Μια από τις πιο τις εμβληματικότερες παραλίες του κόσμου, σήμα κατατεθέν για τη Βραζιλία, αλλά και το απόλυτο lounge bar της Αγίας Νάπας. Στο
Ο εχθρός του καλού, λένε, είναι το καλύτερο και από ό,τι δείχνουν τα πράγματα στο Sera by Ettore Botrini, ο εχθρός του άριστου, είναι το