Δύσκολα βρίσκω κάπου που να είναι πραγματικό ριζότο αυτό που τρώω στο νησί και ιδίως στη Λεμεσό όπου ζω…

Δηλώνω αθεράπευτη λάτρης των ποιοτικών εστιατορίων, όχι των δήθεν, αλλά αυτών που δίνουν σημασία στη γεύση, στις αυθεντικές συνταγές και στα ποιοτικά υλικά. Λατρεύω την ιταλική κουζίνα και περισσότερο από όλα, τα ριζότο. Έχω όμως ένα παράπονο. Δύσκολα βρίσκω κάπου που να είναι πραγματικό ριζότο αυτό που τρώω στο νησί και ιδίως στη Λεμεσό όπου ζω. Περισσότερο θα το ονόμαζα ρύζι ή λαπά και όχι ριζότο. Και το παράξενο είναι ότι σχεδόν όλα τα εστιατόρια και οι καφετέριες έχουν στην κάρτα τους ριζότο. Το ριζότο θέλει αγάπη, σημασία, προσοχή και ανακάτεμα πολύ. Πρέπει να κουραστεί το χέρι σου ώσπου να χυλώσει, αλλά να μείνει και από την άλλη, al dente. Συμβουλή μου, φύγετέ το από την κάρτα σας αν δεν έχετε από πάνω του ένα αφοσιωμένο σεφ που να γνωρίζει την όλη προετοιμασία του και την ιεροτελεστία για να φτιαχτεί. Υπάρχουν τόσα πολλά πιάτα που μπορούν να μπουν στη θέση του. Άμα δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι, καλύτερα να το αφήνουμε για αργότερα. To be or not to be!

Πείτε μας την άποψη σας στα comments!

Τελευταία Νέα

Share:

Facebook
Twitter
Pinterest
LinkedIn
On Key

Related Posts

Τρέχουμε όλοι να πάμε δεξιά κι αριστερά διακοπές εκτός Κύπρου – και καλά κάνουμε δηλαδή- και ερχόμενοι πίσω, πολλοί πυροβολούμε τον τόπο μας…

Τρέχουμε όλοι να πάμε δεξιά κι αριστερά διακοπές εκτός Κύπρου – και καλά κάνουμε δηλαδή- και ερχόμενοι πίσω, πολλοί πυροβολούμε τον τόπο μας, ότι τάχα

Τρεις τελευταίες παραστάσεις για τις “Φοίνισσες” του Ευριπίδη, στην Πάφο, στη Λάρνακα και στη Δερύνεια

Η καλοκαιρινή παραγωγή του ΘΟΚ «Φοίνισσες» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Μαγδαλένας Ζήρα συνεχίζει με μεγάλη επιτυχία την περιοδεία της με τρεις τελευταίους σταθμούς, την Πάφο