Αυτό το ON – OFF, της “τουριστικής” ελεύθερης επαρχίας Αμμόχωστου, ήταν και είναι χωρίς αμφιβολία, το διαχρονικότερο πρόβλημα της περιοχής. Με τον ερχομό του Σεπτέμβρη, έπεφτε το σήμα – και από τους tour operators – για κλειδαμπάρωμα ξενοδοχείων, εστιατορίων και λοιπών καταστημάτων και υπηρεσιών.
Οι εργαζόμενοι, στο ανεργιακό, οι ιδιοκτήτες με ένα μεγάλο ερωτηματικό για το αν οι άνθρωποί τους, οι συνάδελφοί τους, αυτοί που επένδυσαν πάνω τους εκπαιδεύοντάς τους, θα επιστρέψουν τον επόμενο Μάη ή Ιούνη. Από την άλλη το κράτος, να αδειάζει τα ταμεία του, για να βοηθήσει επιχειρήσεις και οικογένειες να επιβιώσουν, για να επιστρέψουν πίσω “υγιείς” την επόμενη χρονιά.
Η προπερσινή και η περσινή χρονιά, έφεραν ευτυχώς κάποια αμυδρά χαμόγελα αισιοδοξίας κι αυτό γιατί η περίοδος που τα πάντα ήταν κλειστά, μίκρυνε δραστικά. Πέρυσι, το 2023 αρκετά καταλύματα έμειναν ανοιχτά μέχρι και την πρώτη βδομάδα του Νιόβρη, ενώ μια μερίδα εξ αυτών, κυρίως ξενοδοχειακών μονάδων, έκλεισε τις πόρτες της μέσα Νοεμβρίου, με πληρότητες μάλιστα κατά την τελευταία μέρα, που άγγιζαν το 60% ή και ακόμη πιο πάνω.
Οι πληροφορίες που έχουμε συλλέξει για τη φετινή χρονιά είναι ακόμη πιο ενθαρρυντικές. Μεγάλα, αλλά και μικρά ξενοδοχειακά καταλύματα ανακοίνωσαν την εκκίνηση της τουριστικής τους σεζόν, η οποία σε κάποιες περιπτώσεις, έχει τοποθετηθεί στα μέσα του Μάρτη.
Μπορεί να συνηγόρησε και το σύμπαν, ίσως βοήθησε και το Πάσχα των Καθολικών (31 Μαρτίου), αλλά σίγουρα έχουν αποδώσει καρπούς οι προσπάθειες όλων των τοπικών και κρατικών φορέων, που εδώ και δεκαετίες στόχευσαν την επέκταση της τουριστικής περιόδου στην Ελεύθερη Αμμόχωστο.
Ο Ζήνων γεννήθηκε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Το πρώτο παιδί μιας σχετικά κανονικής οικογένειας – όπως οι περισσότερες. Γλυκιά, αθώα παιδική ηλικία,
Χειμώνας, Χριστούγεννα, φίλοι και συγγενείς στο σπίτι και κάνουμε αρχή με μια σουπίτσα για να ζεσταθεί ακόμη περισσότερο η γιορτινή ατμόσφαιρα των ημερών. Ο βραβευμένος
Το Σατιρικό θέατρο παρουσιάζει τις τελευταίες παραστάσεις του συνταρακτικού έργου «O Φάρος» του πολυβραβευμένου Ιρλανδού συγγραφέα Conor McPherson, σε μετάφραση Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη – Αθανασίας Σμαραγδή
Δεν είμαι ειδική σε θέματα εστιατορίων αλλά πιστεύω έχω common sense. Σε ταβέρνα της Λάρνακας που είχε πέραν των 200 καθήμενων πελατών την Κυριακή το
Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και του κάλλιστου, το πιο κάλλιστο. Το γνωστό, ελαφρώς παραποιημένο σοφό αποφθέγμα, κατά τα φαινόμενα, αποτελεί και το