Esobga Terrace. Βρεθήκαμε πρώτοι στο re opening του και έχουμε να σου πούμε, πραγματικά, πολλά

#CYPRUS, #ESOBGATERRACE, #RESTAURANTS, #REVIEWS

Η νέα εποχή του Esobga, που από τούδε και στο εξής καλείται Esobga Terrace, έχει ξεκινήσει και κατά τα φαινόμενα θα αφήσει εποχή. Βρίσκεται στα ικανά χέρια της πολυτάλαντης chef Αργυρώς Παπαδοπούλου (Σεφ και συνιδιοκτήτρια στο Κρίταμο Μεζεδοτεχνείο) και μπαίνει με το δεξί στον αστικό εστιατορικό χάρτη, προτείνοντάς σου πιάτα με άποψη, ελληνικό και κυπριακό DNA, δημιουργική πνοή στο καθένα τους, μα πάνω απ’ όλα, γευστικά. Στον αντίποδα, σου προσφέρει κι ένα μεζέ για πολύ απαιτητικούς και μερακλήδες που “μιλά άπταιστα” την κυπριακή γευστική διάλεκτο, είναι εκτενής, χορταστικός και θα χαρίσει πολλά χαμόγελα ευτυχίας στους σχαρολάτρεις.

Όσες φωτογραφίες και να σου παραθέσω από τον χώρο, δύσκολα θα σε βοηθήσω να αντιληφθείς τον όγκο, το μέγεθος και το ύψος του περιβάλλοντα πράσινου που περιτριγυρίζει τις τεράστιες αυλές επί της Αγγλικής Σχολής Λευκωσίας. Μια μεγάλη πράσινη όαση στο κέντρο της πόλης, που κυριολεκτικά αποσυντονίζει τον επισκέπτη, κάνοντάς τον να νιώθει ότι βρίσκεται στην εξοχή.

Εκεί στη δροσερή βεράντα του με φόντο τα θεόρατα πεύκα, τα κυπαρίσσια, τις ακακίες και τις ροδιές, βρεθήκαμε κι εμείς ψες μαζί με κόσμο πολύ που περίμενε αρκετούς μήνες το δυναμικό re opening και με αρωματική Μωροκανέλα στα ποτήρια μας λέμε το πρώτο “ναι” στους λουκούλλειους μεζέδες του μαγαζιού.

Ζεστές πιτούλες, τζατζίκι, ταχίνι με καλή οξύτητα, πλάι σε τσακιστές ελιές και λαχανικά τουρσί για το ξεκίνημα και μπαίνουμε ευθύς στα ζεστά, με κυπριακότατο, μοσχομυριστό λουκάνικο, χαλούμι σχάρας που έλιωνε στο στόμα και τραγανό μανιτάρι.

Μην αγνοήσεις καθόλου την ψημένη στη φωτιά φλάσκα μελιτζάνα, που άμα την ανοίξει στη μέση η Αργυρώ, την πασπαλίζει με φετούλα, πιπεριά και αρωματικά, η οποία θα προετοιμάσει το έδαφος για να ‘ρθούνε τα αψεγάδιαστα κολοκυθάκια με αυγά και οι εξαίρετες με κάθε σημασία της λέξης, κυπριακές ραβιόλες με χαλούμι και άφθονο δυόσμο.

Η σχάρα στο προσκήνιο ξανά και δυναμικά, με τρυφερά αρνίσια παϊδάκια που έκαναν εντύπωση, όμορφα ψημένο εξωτερικά και ροδαλό εσωτερικά, βοδινό συκωτάκι, αλλά και με μπούτι κοτόπουλου, αριστοτεχνικά θωρακισμένο, μα ιδιαίτερα ζουμερό. Κυπριακός μεζές χωρίς χοιρινό σουβλάκι και μοσχομυριστές σεφταλιές δε γίνεται, έτσι φύλαξε την όρεξή σου και για τα δυο που θα τα απολαύσεις με τηγανιτά, κολασμένα τσιπς πατάτας που θα πάθεις με αυτά εξάρτηση.

Η παρέα ήθελε και γλυκό και ξέροντας καλά την Αργυρώ και την αγάπη της για τις γλυκοαλχημείες, είπαμε ακόμη τρία γλυκά “ναι”, με πρώτα να καταφτάνουν τα παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού, που άνοιξαν τον δρόμο για τη φρεσκότατη, φτιαγμένη με μαστοριά πορτοκαλόπιτα που συνοδεύεται με παγωτό μαστίχα, αλλά και για το γλυκό “σταθμός”, που δεν είναι άλλο από την τύπου μιλφέιγ δημιουργία, με κριτσανιστό φύλλο, γεμιστή με κρέμα βανίλιας και κανέλα, νοτισμένη με παγωτό βανίλια