Amano νέας εποχής. Δοκιμάσαμε τα πιάτα του σεφ Ιωσήφ Γιαννιτσόπουλου και δηλώνουμε…

Η νέα εποχή στο Amano είναι γεγονός. Φέρει πλέον βαριά την υπογραφή του ευρηματικού σεφ Ιωσήφ Γιαννιτσόπουλου, στον ρόλο του Consultant & Culinary Director, ο οποίος ακροβατεί μεταξύ των σημαντικότερων γαστρονομικών λιμανιών της Μεσογείου, με έμφαση στην Ελλάδα και την Ισπανία.

Ως μισός Ισπανός, από Ισπανό πατέρα και μισός Έλληνας από τη μητέρα του, φροντίζει να τιμά με δημιουργική διάθεση τις κουζίνες των δύο χωρών, εμπνεόμενος, με μια πρώτη ανάγνωση της κάρτας, από το Αιγαίο και τους θαλασσινούς του καρπούς, αλλά και από την Ελλάδα και την απέραντη μαγειρική της κληρονομιά. Δεν αποκλείονται, μα ούτε μπαίνουν αυστηρά σύνορα στις συμπληρωματικές τεχνικές και γευστικές νύξεις, γι’ αυτό το ταξίδι του κάθε επισκέπτη του Amano μπορεί να γίνει ακόμη πιο μακρινό, με σύντομους σταθμούς σε Ιαπωνία, και Περού, μα κι ακόμη παραπέρα.

Τα πάντα δημιουργούνται κάτω από το πρίσμα της αυθεντικότητας, η οποία όμως μεταμορφώνεται ποικιλοτρόπως, με ιδιαίτερα ευφάνταστες αποδομήσεις και επανοδομήσεις κλασικών και αγαπημένων πιάτων, όπως κροκέτες μουσακά, ντολμάδες με τόνο ταρτάρ ή γαρίδες pil pil σαγανάκι.

Το concept στηρίζεται στη φρεσκάδα της πρώτης ύλης, στη φωτιά και το κάπνισμα από τον ισπανικής προέλευσης φούρνο Josper, μέσα στον οποίο θα ψηθούν οι εκλεκτές βοδινές, χοιρινές και όχι μόνο κοπές.

Ο χώρος ζεστός και φιλόξενος, το νεοδημιουργηθέν πριβέ δωμάτιο για Chef’s Table πραγματικά πανέμορφο, η λίστα με τα κοκτέιλ αρμόζουσα για κάθε περίσταση και κάθε θαμώνα, όπως και η μουσική, που κινείται κι αυτή μεταξύ διεθνούς ρεπερτορίου και επανεκτελεσμένων ελληνικών τραγουδιών με ψαγμένο χαρακτήρα.

Υπερψηφίσαμε όλοι μας το μοίρασμα των πιάτων στο κέντρο του τραπεζιού, κλείσαμε το μάτι στα signature cocktails των bartenders, μα και στις by the glass οινικές προτάσεις της λίστας κρασιών, και είπαμε το πρώτο μπράβο στους σεφ για τη Spanakopita salad, που είχε γλυκιά, μελένια επίγευση, τραγανά, σαν papadoms, φύλλα, μικρόφυλλο σπανάκι, καψαλισμένο μανούρι και πίκλα από αχλάδι.

Αλάθητο και εμπνευσμένο και το καρπάτσιο από κόκκινες, γλυκοφάγωτες γαρίδες με ταραμά και μοριακές πέρλες από πόνζου, ενώ τα ίδια έχω να δηλώσω και για το καρπάτσιο μόσχου, αγγιγμένο με τρουφέλαιο, καπνιστή μαγιονέζα, φουντούκια και σμέουρα.

Ιαπωνία και Ελλάδα συναντήθηκαν μαζί στην επόμενη πράξη, στην οποία πρωταγωνίστησε το χταπόδι γιακιτόρι, με νότες από λαδολέμονο και ρίγανη, ενώ στα ίδια γεωγραφικά μήκη και πλάτη βρεθήκαμε από την πρώτη πιρουνιά των εξαίρετων, με κάθε σημασία της λέξης, βοτανο-ευλογημένων ρυζοντολμάδων με αμπελόφυλλα, καπελωμένων με τόνο ταρτάρ, πάνω σε σπιτική ξινόκρεμα.

Στην ιαπωνική robata θα ψηθεί και για τη δική σου παρέα το απίστευτα τρυφερό, προικισμένο με ουμάμι, μεγάλο καλαμάρι, περασμένο σαν σουβλάκι, που επιβάλλεται να το βουτήξεις στον σκουρόχρωμο ταραμά με μελάνι σουπιάς, κάνοντάς το μαγική μπουκιά μαζί με ταρτάρ ζουμερής ντομάτας και σαλικόρνια. Ένα υπέροχο πιάτο που πραγματικά δεν θα ήθελα να φύγει ποτέ από την κάρτα του εστιατορίου.

Ο φούρνος Josper έκανε κι αυτός τα μαγικά του, χαρίζοντας ξυλοφουρνιστή ταυτότητα και ολοκληρωμένη γεύση στο απίστευτα value for money Black Angus beef fillet, που ήρθε παρέα με απίστευτα ψαγμένα συνοδευτικά, τα οποία δεν συναντάς εύκολα αλλού.

Δεν έχω λόγια για να περιγράψω το εμβληματικότατο γλυκό του μαγαζιού, που προβλέπω ότι οι σεφ δε θα προλαβαίνουν να το φτιάχνουν, και που δεν είναι άλλο από το εντυπωσιακό Bougatsa Balloon, το οποίο, αφού εμπλουτιστεί μπροστά σου με salted caramel, λίγη κανελίστα και ένα πέπλο από ζάχαρη άχνη, θα σπάσει επιδέξια από τους επιδέξιους σερβιτόρους, για να σμίξουν όλες οι γεύσεις και οι υφές μαζί.

Αν θες η ύστατη σου γεύση να είναι αυτή της σοκολάτας, πες ακόμη δύο “ναι”, με το πρώτο να πηγαίνει στην τάρτα σοκολάτας με φανταστικό παγωτό τσουρέκι, πραλίνα από φιστίκι Αιγίνης και ψιλοκομμένους ξηρούς καρπούς, ενώ το δεύτερο “ναι” πες το ασυζητητί στο ισορροπημένο espresso martini, που θα δικαιώσει κι αυτό στο έπακρον τις προσδοκίες σου.

Ευαγόρου 17Α’, Λευκωσία, 1065

99 938500