Σαφώς και δε μιλάμε για ένα τυχαίο μαγαζί. Μιλάμε για ένα βραβευμένο εστιατόριο που διδάσκει από το ξεκίνημά του, όλη την ιστορία της συριακής κουζίνας, χωρίς να υπερβάλλει, να φλυαρεί ή να επιδέχεται παρεμβάσεις από την τοπική κοινωνία.
Άξια λόγου, εξού και το αδιαχώρητο που γίνεται ακόμη και τις καθημερινές, η σταθερότητα στην εκτέλεση των πιάτων του, κάτι που μπορεί να ακούγεται εύκολο, μα τουναντίον αποτελεί διαχρονικά το μεγαλύτερο στοίχημα σε όλους τους χώρους εστίασης.
Το επισκεφθήκαμε ξανά ψες με φίλους, δεχόμενοι από το ξεκίνημα την άριστη εξυπηρέτηση από τον πραγματικά αξιόλογο διευθυντή του εστιατορίου Azad Mohamad και την ομάδα του, η οποία μας κάθισε σε ένα από τα όμορφα, σκαλιστά και περίτεχνα τραπέζια στην εσωτερική αυλή του εστιατορίου.
Η πιατέλα με τα ολόφρεσκα ζαρζαβατικά και αυτή με τα σπιτικά τουρσιά, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος των πρώτων ορεκτικών, σύμφωνα με τη συριακή γαστρονομική εθιμοτυπία, όπως και οι ζέστες, φουσκωτές πιτούλες που καλά κάνεις να πας έστω και για λίγο για να δεις από κοντά, πίσω από τους γυάλινους τοίχους του αρτοποιείου, το φούρνισμα και το ξεφούρνισμά τους.
Ο μεζές στο Sawa, είναι όπως και να το πούμε, must have επιλογή, αλλά καλά κάνεις, αν η όρεξη και η διάθεσή σου καλά κρατεί, να προσθέσεις, όπως γίνεται κι άλλου, κάποια από τα επιπλέον ορεκτικά και κυρίως πιάτα για να τα μοιραστείς κι αυτά, στο κέντρο του τραπεζιού με την παρέα.
Βελούδινοι χούμοι, Moutabbal με πρωταγωνιστές τη μελιτζάνα, το γιαούρτι και ποιοτικό ταχίνι, συριακή σκορδαλιά που δε βγάζει σκορδίλα, αλλά και λατρεμένο Mouhamarah με κόκκινες πιπεριές, καρυδόψιχα και χυμό ροδιού, οι πρώτες αλοιφές που έκλεψαν την παράσταση.
Η φρεσκοκομμένη σαλάτα Τabbouli και η Fattoush με τις τραγανές πίτες, αποτελούν σταθερή αξία στο Sawa, για να δροσίσουν το στόμα πριν φτάσουν τα κριτσανιστά φαλάφελ που πραγματικά δεν παίζονται, αλλά και τα μπουρεκάκια με γέμιση από τριμμένο χαλούμι που μοσκοβολούν φρέσκο δυόσμο.
Από τον κατάλογο φαγητών, επιλέξαμε επιπλέον κι αυτή τη φορά τις αγαπημένες όλης της ομάδας και ήπια πικάντικες, Batata Harra, που φροντίσαμε να συνδυάσουμε με τη γλύκα από τα σιγοψημένα συκωτάκια κοτόπουλου που ψήθηκαν μέσα σε σάλτσα ροδιού.
Η συριακή μουσική συνέτεινε, σε απόλυτη αρμονία με τον παραδοσιακά διακοσμημένο χώρο, να μας διακτινίσουν στη γείτονα χώρα, μα το εν λόγω ταξίδι επισφραγίστηκε περισσότερο με την άφιξη της πιατέλας με τα κρεατικά σχάρας, με πολύ δυνατά γευστικά χαρτιά, το εξαιρετικό Shish Tawouk, το τρυφερό μαριναρισμένο αρνίσιο σουβλάκι, αλλά και τα αρνίσια και από κοτόπουλο, μακρόστενα μπιφτεκάκια Kafta.
Φρόντισε κι εσύ να αφήσεις λίγο χώρο, γιατί στο βραβευμένο value for money εστιατόριο της πρωτεύουσας γιορτάζει και η συριακή παραδοσιακή ζαχαροπλαστική, με αδιαμφισβήτητης γευστικής αξίας, σπιτικό παγωτό μαστίχα, σιροπιαστά συριακά γλυκά, με άφθονο ξηρό καρπό και ένα μαχαλεπί με χαλεπιανό, που εγγυημένα θα το θυμάσαι για καιρό.
Κλήμεντος 31, Λευκωσία 1061
22766777
Ο Ζήνων γεννήθηκε κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Το πρώτο παιδί μιας σχετικά κανονικής οικογένειας – όπως οι περισσότερες. Γλυκιά, αθώα παιδική ηλικία,
Χειμώνας, Χριστούγεννα, φίλοι και συγγενείς στο σπίτι και κάνουμε αρχή με μια σουπίτσα για να ζεσταθεί ακόμη περισσότερο η γιορτινή ατμόσφαιρα των ημερών. Ο βραβευμένος
Το Σατιρικό θέατρο παρουσιάζει τις τελευταίες παραστάσεις του συνταρακτικού έργου «O Φάρος» του πολυβραβευμένου Ιρλανδού συγγραφέα Conor McPherson, σε μετάφραση Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη – Αθανασίας Σμαραγδή
Δεν είμαι ειδική σε θέματα εστιατορίων αλλά πιστεύω έχω common sense. Σε ταβέρνα της Λάρνακας που είχε πέραν των 200 καθήμενων πελατών την Κυριακή το
Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο και του κάλλιστου, το πιο κάλλιστο. Το γνωστό, ελαφρώς παραποιημένο σοφό αποφθέγμα, κατά τα φαινόμενα, αποτελεί και το