Άγιος Επίκτητος. Η ταβέρνα “προορισμός” που θα πας μια φορά και θα κολλήσεις

Πρώτα πρώτα, έχω να σου πω για τη διαδρομή. Πάρε από τον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας – Λεμεσού, την έξοδο για Αρμενοχώρι κι ο δρόμος θα σε ανεβάσει αγάλι αγάλι στα ψηλά. Κάθε στροφή κι ένα φόντο, με συντελεστές το γαλάζιο της θάλασσας και του ουρανού, της πανέμορφης χλωρίδας της περιοχής, αλλά και της πόλης της Λεμεσού, που όλο ψηλώνει και ψηλώνει και δεν ξέρω κι εγώ, πού θα σταματήσει.

Την ταβέρνα, που στο ξαναλέω για να το θυμάσαι, είναι προορισμός, θα τη βρεις κρεμασμένη στην άκρη του βουνού και από εκεί αγνάντεψε με την ησυχία σου το άπειρο και ακόμη παραπέρα.

Πέτρα, ξύλο, ψάθες και ένα τζάκι ζεστό, όσο και οι άνθρωποί του, που χρόνια τώρα αγαπάνε το κουτούκι της, όπως αγαπά η μάνα το παιδί της, αυτά που θα καταχωνιάσεις με την πρώτη, στη βραχυπρόθεσμή σου μνήμη. Τις γεύσεις και τα πιάτα του, σίγουρα θα τα αποθηκεύσεις βαθιά βαθιά στη μακροπρόθεσμη.

Τη σούπα από καρότο, που έφτασε με το που καθίσαμε, την απολαύσαμε πολύ, όπως και το σουσαμένιο κουλούρι και το ζυμωτό ψωμί που ήρθε σκεπασμένο χουχουλιάρικα με μια πετσετούλα καρωτή και πεντακάθαρη.

Ταχίνι, σπιτικό τζατζίκι φτιαγμένο μαστορικά, τσακιστές ελιές πρώτο πράμα, σαλάτα κομμένη από επιδέξια χέρια, αγγιγμένη με λαδόξιδο, τα πρώτα κρύα μας ορεκτικά, πριν πάρουν σβάρνα τα ζεστά.

Σου το υπογράφω πώς θα το φας όλο το βραστό σουνιώτικο χαλούμι που “φωνάζει” με το άρωμά του, Κύπρος, όπως βροντοφωνάζει την ίδια καταγωγή  και το κρασάτο, σπιτικό λουκάνικο και η χοιρινή πανσέτα που για 5-6 μέρες πίνει μέσα στο ψυγείο, άφθονη μαρινάδα κόκκινου κρασιού.

Εκεί δίπλα στο τζάκι, το κόκκινο κρασί που ήπιαμε, είχε άλλη γεύση, άλλα αρώματα και μαγική επίγευση, ειδικά άμα το παντρέψεις κι εσύ στο στόμα με το τρυφερό βοδινό στιφάδο από πολύ καλό κρέας ή τους φρεσκοτηγανισμένους, μοσχομυριστούς κεφτέδες των δυο αρχόντων της κουζίνας, της Κωνσταντίας Χατζηστυλλή και του Χαράλαμπου Κωνσταντίνου.

Η πομηλοροτηγανιά με αυγό και χαλούμι, μου προκαλεί σιελόρροια ακόμη και τώρα που την σκέφτομαι, ενώ το πλιγούρι, που είναι φτιαγμένο με αγάπη, να το κάνεις μπουκιά, χωρίς δεύτερη σκέψη και με το σχαροψημένο σου βοδινό συκωτάκι.

Με ανεβασμένο τον αιμικό σου σίδηρο, προχώρα δυναμικά για τα χοιρινά και από κοτόπουλο, τρυφερά σουβλάκια και μυρωδάτες σεφταλιές, παρέα με άψογα τηγανισμένες κυπριακές πατάτες.

Κι εκεί που λες τελειώσαμε, να σου και φτάνει ο Στέλιος στο τραπέζι σου και σου ξυπνά μνήμες με κυπριακό, μεστωμένο ρέσι με κατσίκι, κλέφτικο αρνάκι με πατατούλες που λιώνουν μόλις τις κοιτάξεις και μια μερίδα αρνίσιο κεφαλάκι για να αποτελειώσεις ιδανικά και την τελευταία γουλιά από το κρασάκι σου.

Μια σόδα για τη χώνεψη, ένα ζεστό τσαγάκι ή ένα κυπριακό καφέ, θα πρέπει να τον πιεις, γιατί τα μπουρέκια αναρής, που θα ΄ρθουν κοντά σου φρεσκοτηγανισμένα, δεν είναι για να τα αγνοήσεις με τίποτα.

Αμμοχώστου 8, Αρμενοχώρι, 4523, Λεμεσός

99 346529