Η Λευκωσία υποδέχτηκε τη Μαμαλού της. Μια ελληνική ταβέρνα που μοσχοβολά παράδοση και…

Ήρθε κι η Μαμαλού και με την είσοδό της στο κέντρο του άστεως έγινε αμέσως viral. Talk of the town χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και σπρώξιμο, γιατί απλά πίσω από αυτή, είναι δυο άνθρωποι με δυνατές και έμπειρες πλάτες στον χώρο της γαστρονομίας και του κρασιού. Βλέπε Vintage και ξαναβλέπε Πάνος και Ίζα Κυριαζή, που έδειξαν και απέδειξαν τόσα χρόνια ότι η ποιότητα, η φαντασία, η αυθεντικότητα και η παρθενογένεση είναι αδιαπραγμάτευτες αξίες και αρετές.

Με αυτές τις αρετές στο οπλοστάσιό τους, πήραν στα χέρια τους ένα μέχρι πρότινος, παραδοσιακό, όνομα και πράμα, μπακάλικο της δεκαετίας του ’60, ακριβώς απέναντι από το εμβληματικό και απείρως πολυφωτογραφημένο Δημοτικό Αγίου Αντωνίου και το μεταμόρφωσαν σε ένα ταβερνάκι, όνειρο.

Το άρωμα και το DNA του μπακάλικου παραμένει στον χώρο, προσαρμοσμένο σε μια new age version. Τα ρετρό μαρμαράκια στο πάτωμα αντιπαραβάλλονται με τις στοχευμένες stainless steel επιφάνειες του bar και του περίοπτου, εντός του κυρίως εστιατορίου, νεροχύτη, που εκεί θα πλύνεις κι εσύ τα χεράκια σου πριν ξεκινήσεις το φαγητό. Μια αθηναϊκή, έως νησιώτικη αύρα πλανιέται στον χώρο, που νοερά σε ξαποστέλνει σε Πλάκα, Γκάζι, Σύρο και Κέρκυρα μεριά, ενώ αν έχεις την καλοκαιρία με το μέρος σου, η περιμετρική του αυλή έχει μετατραπεί σε μια όαση με μεγάλα ελαιόδεντρα και πρασινάδες, που όμοιο σκηνικό δεν βρίσκεις εύκολα αλλού.

Νιώσαμε πολλάκις τυχεροί που προνοήσαμε κράτηση τραπεζιού αρκετές μέρες πριν (προς το παρόν ανοιχτό μόνο τα μεσημέρια), γιατί κατά το δίωρο της εκεί μας παραμονής, ήρθαν κι έφυγαν πολλοί – και το εννοώ – που δεν είχαν προκρατήσει μια θέση στο νεοαφιχθέν, παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας, ταβερνείο της πόλης.

Και άμα λέμε παραδοσιακό, το εννοούμε και το υποστηρίζουμε, γιατί το έχουμε δοκιμάσει, το έχουμε γευτεί και ακόμη κουβαλάμε μέσα μας γεύσεις και στιγμές που μας διακτινίζουν στη γαστρονομική Κέρκυρα, στην Ικαρία, στη Λευκάδα και ακόμη παραπέρα. Η λίστα του μαγαζιού περηφανεύεται για τη φρεσκάδα και την καθημερινή της ανανέωση με πιάτα της εποχής και της έμπνευσης της Ίζας και της ομάδας της, η οποία σου προτείνει άφθονες σαλάτες και οσπριάδες, αλοιφές με άποψη και κρύα και ζεστά ορεκτικά. Ψάρια και θαλασσινά παντρεμένα με ζυμαρικά, ρύζι και υδατάνθρακες, πάντοτε στο προσκήνιο, ενώ ιδιαίτερη τιμητική έχουν τα μαγειρευτά και τα είδη σχάρας, όλα αγγιγμένα με μοναδικά μπαχάρια, βότανα και μυρωδικά.

Η λίστα κρασιών, τίμια και προσεγμένη, μας ιντρίγκαρε να πάρουμε ένα Αγιωργίτικο, ζωντανό, αρωματικό και ευκολόπιοτο (Troupis – Nemea 2022), για να ξεκινήσουμε με αυτό τα πρώτα “γεια μας” με την παρέα, που τα ΄βαλε και πάλι όλα τα μεζεκλίκια και τα φαγητά στο κέντρο, για να μοιραστεί άφθονες γευστικές στιγμές και εμπειρίες.

Σκέτη φρεσκαδούρα η αγγουροντοματοσαλάτα με φέτα και ποιοτικό ελαιόλαδο, τραγανά και γλυκοφάγωτα τα παντζάρια, μα κορυφαίος και ο λευκός, με όμορφη οξύτητα, ταραμάς, αλλά και η φρεσκοφτιαγμένη μελιτζανοσαλάτα που έγινε ένα στο μπολάκι της με ταχίνι.

Τα αναγραφόμενα στο μενού ως “τραγανά καλαμαράκια” και τραγανά αφίχθησαν και θάλασσα μύριζαν, ενώ τα καλύτερα έχω να σου πω και για τους κριτσανιστούς ρεβιθοκεφτέδες, που θα τους χαρίσεις κι εσύ δροσιά άμα τους βουτήξεις στο στραγγιστό γιαούρτι που τους συνοδεύει. Μαριναρισμένες, βιολογικές αγκινάρες πρώτο πράμα για τη συνέχεια – μέχρι και τα ζουμάκια τους βουτήξαμε με το ψωμί – ενώ το ίδιο κάναμε και με τις ελιές Καλαμών, που η κουζίνα τις ομόρφυνε κι άλλο γευστικά, αρτύζοντάς τις με σοτέ σουσάμι και ξύσμα πορτοκαλιού.

Το vibe του χώρου και του κόσμου, μοναδικό και απαράμιλλο, σου προκαλούσε ανελέητα deja vu ότι κάπου, κάποτε το ’χεις ξαναζήσει σε μια Αθήνα, σε ένα φιλόξενο σπίτι, σε μια Ικαρία και Λευκάδα, ιδίως όταν γευόσουν μια μπουκιά από το κερκυραϊκό κοτόπουλο σοφρίτο απάνω σε στρώμα από θεϊκό πουργουρώτο ή τη θεϊκή, ικαριώτικη τηγανιά με χοιρινό, σερβιρισμένη με εξαρτησιογόνο ρυζάκι με πορτοκάλι, μέλι και δεντρολίβανο.

Για εσένα που το πικάντικο είναι must have σε κάθε σου έξοδο, ζήτα με σιγουριά το σχαροψημένο χοιρινό φιλέτο αρωματισμένο με τσιμένι (το βασικό μπαχαρικό του παστουρμά), ενώ αν θες να ξαναβιώσεις το ψητό της Κυριακής, όπως άλλοτε στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού στο χωριό, δεν το συζητώ. Πρόλαβε να ζητήσεις μια μερίδα από αρνάκι στον φούρνο, που τα ζουμάκια του θα αρωματίσουν γευστικά και τις φουρνιστές πατάτες, τα κολοκύθια και τα καρότα που σιγοψήνονται μαζί του.

Τα γλυκά της Μαμαλούς είναι κι αυτά αγαπησιάρικα, παραδοσιακά και έχουνε να πούνε κι αυτά τις δικές τους αφηγήσεις. Να εύχεσαι κι εσύ να έχει μείνει και για την πάρτη σου το signature ρυζόγαλο με αλμυρή καραμέλα και κανταΐφι, λίγος σιμιγδαλένιος χαλβάς με κανελίτσα και οπωσδήποτε το μωσαϊκό σοκολάτας, που είναι γεμιστό με παγωτό μαστίχα.

Να πας κι εσύ, γιατί είναι μια όμορφη εμπειρία και ένα γευστικό ταξίδι στα παραδοσιακά “καντούνια” της ελληνικής κουζίνας, την οποία σταθερά αγαπάμε και πεθυμάμε. Συστήνεται αυστηρά η κράτηση.

Κλήμεντος 1, Λευκωσία, 1061

94 460500