Ταβέρνα Βλάχος. Η επιτομή της κυπριακής κουζίνας, έτσι όπως έπρεπε να είναι

#CYPRUS, #RESTAURANTS, #REVIEWS

Στον Βλάχο, δεν πας μια φορά. Γίνεσαι από την πρώτη, πιστός του πελάτης και μαζί σου, έρχονται κι όλοι σου οι φίλοι. Οι λόγοι πολλοί, μα σημείωσε με bold χαρακτήρες, τους παραδοσιακούς, κυπριακούς του μεζέδες, τα μαμαδίστικά του πιάτα, τα σχαροκαλούδια του και τους ανθρώπους του. Και με αυτό θέλω να σου πω ότι ολάκερη η οικογένεια Βλάχου, θα σε υποδεχτεί, σαν να είσαι καλεσμένος στο σπίτι τους, όπως κάνει δηλαδή τα τελευταία τριάντα και βάλε χρόνια.

Κι όλα αυτά, για να σου προσφέρουν, εκτός από την πατροπαράδοτη κυπριακή φιλοξενία, παραδοσιακή κουζίνα του τόπου μας, αρτυσμένη όμορφα, με γευστικές πινελιές που μόνο στον Βλάχο δοκιμάζεις.

Βραδάκι καθημερινής και μπαίνουμε για ακόμη μια φορά σε ένα μαγαζί πλημμυρισμένο από ντόπιους, αλλά και ξένους επισκέπτες στο νησί μας, με όλους να απολαμβάνουν από πλουσιοπάροχους μεζέδες, μέχρι λουκούλλεια πλάτερ σχάρας, μερίδες και μεζεκλίκια του τηγανιού και της σχάρας.

Για μεζέ κυπριακό πήγαμε οι τρεις φίλοι, παραλαμβάνοντας σχεδόν αμέσως μια πλούσια σαλάτα με φρέσκα ζαρζαβατικά και φέτα, σπιτικό ταχίνι, τζατζίκι και ολόφρεσκες τσακιστές ελιές, πλάι σε ξιδάτο παντζάρι και ζεστές πιτούλες.

Λούντζα και χαλούμι, μια γευστική μπουκιά και τα δυο, αλλά και ρόκα με αυγά, μελιτζάνα σε κουρκούτι, κεφτεδάκια ζεστά και τραγανά, πάνω σε πλιγούρι, μα και μεγάλα σαλιγκάρια που έχουμε λατρέψει, που οφείλεις να βουτήξεις στο λαδόξιδο.

Από την πολύ καλή λίστα κρασιών, πήραμε ένα “γεμάτο” Μαραθεύτικο, που ταίριαξε όμορφα με τα χοιρινά σουβλάκια, αλλά και με αυτά από κοτόπουλο με καπνιστή πάπρικα, που έλιωναν στο στόμα, μα πιότερο με τα λουκάνικα, τον διακριτικά πικάντικο παστουρμά, τις στρουμπουλές σιεφταλιές και τα αρνίσια παϊδάκια, που ήρθαν ορθότατα ψημένα, μαζί με εξαρτησιογόνες πατάτες φούρνου.

Εξαίρετα και τα σχαροψημένα μανιτάρια πλευρώτους που ακολούθησαν, πριν αφιχθεί το βοδινό συκώτι με ρίγανη, τα χωριάτικα μακαρόνια, μα και το δυσεύρετο μεζεδάκι που έχει πολλούς φανατικούς, τα φουρνιστά χοιρινά μυαλά.

Πίνουμε και την τελευταία γουλιά από το κορυφαίο μας Μαραθεύτικο κρασί, εκφράζοντας για ακόμη μια φορά τη χαρά μας για το κατάμεστο του χώρου, την υποδειγματική εξυπηρέτηση από τον Χρίστο, τη Μαρία και τον Κωνσταντίνο Βλάχο και μαζί με ένα σφηνάκι γλυκόπιοτης Κουμανδαρίας, απολαμβάνουμε το τυλιχτό μπακλαβαδάκι του μαγαζιού και μια πιατελίτσα με εποχιακά φρέσκα φρούτα.