Στο “Vintage Wine Bar & Bistro” για μια ανεξίτηλη εμπειρία οίνου και γεύσης

Το αδελφάκι του αθηναϊκού “Vintage” στο ιστορικό κέντρο της Λευκωσίας, δηλώνω απερίφραστα ότι τιμά δεόντως τις παρακαταθήκες του πρωτότοκου wine bar.

Η έμφαση στο κρασί είναι εμφανής από τη στιγμή που θα πατήσεις το πόδι σου στον συγκλονιστικά διακοσμημένο ενδοχώρο του, επί της αναπλασμένης οδού Ερμού – ένα μαγαζί όπου καίρια θέση κατέχει η κάβα των 600 ετικετών, προερχόμενων κυρίως από την Ελλάδα, την Κύπρο, αλλά και από τον Παλαιό και τον Νέο Κόσμο.

Η γκάμα παλαιωμένων, σπουδαίων χρονιών, από εξέχοντες οίνους, αποτελεί έναν από τους κρυμμένους άσσους της οινικής λίστας, η οποία είναι καταχωρισμένη στη διεθνή πλατφόρμα “Star Wine List”. Εκεί, οι οινογαστρονόμοι μπορούν να δοκιμάσουν 300 ετικέτες by the glass, μέσω της μεθόδου Coravin – όχι, δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος – αποτίοντας φόρο τιμής στη φήμη του αθηναϊκού “Vintage” επί της οδού Μητροπόλεως, το οποίο φημίζεται για τις 850 επιλογές by the glass.

Με την καλοκαιρία σύμμαχό μας, ανεβήκαμε με τον ανελκυστήρα στον πρώτο όροφο, για να οδηγηθούμε στο τραπέζι της επίσης συγκλονιστικά διακοσμημένης και τοπιοτεχνημένης ταράτσας – που “ναι”, αξίζει να λοξοδρομήσεις για να ζήσεις τη μαγεία της, κάτω από τον έναστρο ουρανό της πόλης.

Ο αεικίνητος Πάνος Κυριαζής, η ψυχή του “Vintage”, και η Έφη Αναστοπούλου απέδειξαν εμπράκτως ότι η συνύπαρξη δύο εξεχόντων οινοχόων, αλλά και άριστων πρεσβευτών στο πεδίο της οινογαστρονομίας, είναι ό,τι πιο ιδανικό μπορεί να τύχει σε ένα εστιατόριο που εξυμνεί την ποιότητα του φαγητού και του οίνου. Ιδίως όταν στις κουζίνες βρίσκεται μια πολυτάλαντη σεφ, όπως η Iza Kyriazi, η οποία εστιάζει στη φίνα μεσογειακή κουζίνα, εμπλουτισμένη με νότες από τη Μέση Ανατολή, την Ελλάδα, την Κύπρο και όχι μόνο.

Το “Κτήμα Καρανίκα Cuvée Rosé 2022”, το ελληνικό αφρώδες ροζέ κρασί από την περιοχή του Αμυνταίου, άνοιξε διάπλατα τους γευστικούς μας κάλυκες, καθώς εμείς δακτυλοδείχναμε τα πρώτα μας ορεκτικά από την προσεγμένη κάρτα του εστιατορίου – η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι δίνει στον γαστρονόμο την ευκαιρία να διαβάσει μια μικρή ιστορία για κάθε πιάτο.

Οι γαρίδες σε τάκος με salsa ντομάτας, κόλιανδρο και ταραμοσαλάτα μίλησαν υπέροχα στο στόμα μαζί με τη “Ρετσίνα Δάκρυ του Πεύκου” από την Οινοποιεία Στέλιου Κεχρή, δικαιώνοντας από την πρώτη γουλιά τη φήμη της ως ένα ιδιαίτερο, μοναδικό κρασί που έχει βρεθεί σε λίστες κορυφαίων εστιατορίων ανά τον κόσμο.

Μέγα αμάρτημα να παρακάμψεις στο “Vintage” το signature – με κάθε σημασία της λέξης – καρπάτσιο από ελάφι, που απογειώνεται με ντρέσινγκ από μίσο και τζίντζερ, αλλά και τραγανές υφές από καβουρδισμένα φιστίκια, το οποίο η σομελιέρ μας το πάντρεψε υπέροχα με “Orange Μαλαγουζιά Καμκούτη 2023”.

Με το εξαιρετικό και με πρωτόγνωρη επίγευση “Μοσχοφίλερο Route Gris” από το Οινοποιείο Τρουπή – περασμένο από βαρέλι ακακίας και τσιμεντένια δεξαμενή – συνεχίσαμε, για να υποδεχτούμε ένα χαλούμι που είναι από μόνο του αιτία να πας και να φύγεις με χαμόγελο. Αιγινό, με μια αίσθηση φρεσκάδας στο στόμα, καταφθάνει ζεστό και συνοδεύεται από γλυκό καρυδάκι, ροζ πιπέρι και καβουρδισμένα αμύγδαλα.

Η περιβόητη αμπελουργική περιοχή Priorat στην Ισπανία ήρθε στο προσκήνιο με το ερυθρό, πολυποικιλιακό “Embruix de Vall Llach”, που αφίχθη κι αυτό δροσερό – όπως αρμόζει στα ερυθρά κατά τους ζεστούς μήνες – και συνδυάστηκε ιδανικά με το ριζότο λαχανικών και μανιταριών, τελειωμένο στο τηγάνι με μοσχοβολιστό θυμάρι και γραβιέρα από την Ιθάκη που παλαιώνει σε σπηλιές μαζί με τεμάχια τρούφας. Ένας μοναδικός συνδυασμός που, σαφώς, θα θελήσω να ξαναδοκιμάσω κατά την επόμενη επίσκεψή μου.

Απ’ την Ιθάκη, παίρνουμε πτήση – και μάλιστα μακρινή – για την περιοχή Mendoza στην Αργεντινή και κλείνουμε το μάτι στο αγαπημένο μου “Trapiche Terroir Series Malbec” του 2019, από τα μεγάλα υψόμετρα και τα ασβεστολιθικά εδάφη της Gualtallary. Από την πρώτη γουλιά, ξεδίπλωσε τη μοναδική ορυκτότητά του, την πιπεράδα του και τα μεστά αρώματα παστών δαμάσκηνων και βαρυψημένων μούρων. Ο απόλυτος οίνος για το απόλυτο πιάτο του “Vintage”. Τα εκ Καστοριάς στριφτάρια (παραδοσιακά ζυμαρικά), που μπλέκονται στο πιάτο με σιγομαγειρεμένα μοσχαρίσια μάγουλα, λίγη ντομάτα για να “ζεστάνει” τις γεύσεις, και μια ιδέα από πάπρικα, δάφνη και κόλιανδρο. Στο τελείωμα, πέφτουν ανέμελα νιφάδες από γραβιέρα Ίου και λίγο σχοινόπρασο – κι εκεί συμπληρώνεται το γευστικό θαύμα.

Η δροσερή νύχτα, κάτω από τον έναστρο, φεγγαρόλουστο ουρανό του άστεως, στην ονειρική ταράτσα του “Vintage”, έμελλε να έχει κι άλλες εκπλήξεις. Πρώτα ήρθε το τιραμισού. Ένα τιραμισού φτιαγμένο με πολλή αγάπη, που έχει κι αυτό ευλογηθεί με οίνους και οινοπνεύματα. Εκτός από καφέ στην επίγευση, βρήκαμε Κουμανδαρία, εντοπίσαμε Αμαρέττο και Kahlúa, και κάπου στο βάθος, μας μίλησε και το ρούμι.

Έρχεται και η Έφη – κι εκεί που περιμέναμε κανένα ιταλικό Vin Santo, μια διακριτική Κουμανδαρία ή έστω ένα ισπανικό Pedro Ximénez ή ένα σαμιώτικο Μοσχάτο – μας παρουσιάζει μια μπύρα. Όχι όποια κι όποια μπύρα, αλλά σερβιρισμένη κι αυτή με τη μέθοδο Coravin! Εδώ μιλάμε για την κορυφαία, περιορισμένης κυκλοφορίας μπύρα “Xyauyù 2019” της “Birra Baladin”, ενός διάσημου ιταλικού μικροζυθοποιείου από το Piedmont, η οποία παράγεται με την τεχνική της ελεγχόμενης οξείδωσης. Η πρώτη επαφή, λόγω απουσίας ανθρακικού, θύμιζε λικέρ ή παλαιωμένο κρασί – μα το πιο συναρπαστικό ήταν το πάντρεμά της με το ευγενές τιραμισού της Iza Kyriazi.

Όχι πως θέλαμε να φύγουμε, μα οι δείκτες του ρολογιού μας υπενθύμισαν πως το επόμενο πρωί μας περιμένει δουλειά. Φεύγοντας όμως, ανανεώσαμε το ραντεβού και μ’ άλλους φίλους και γνωστούς που αγαπούν, κι αυτοί, τα μαγικά ταξίδια στον υπέροχο κόσμο του οίνου και της γεύσης.

Ερμού 285, Λευκωσία, 1017 (Μουσείο CVAR – Severis Foundation)
22 333005