Παρθενογένεση, γευστική ισορροπία, πρωτόγνωρα παιχνίδια με υφές και στήσιμο πιάτων που θυμίζει σε πολλές περιπτώσεις, αστεράτα εστιατόρια του εξωτερικού. Αν είχα εγώ να βάλω και το κερασάκι στην τούρτα, θα σου ‘λεγα ότι οι πρώτες ύλες του, είναι απλά η αφρόκρεμα της αγοράς, με πολλές δε εξ αυτών να συναντιούνται σπανιότατα αλλού.
Το επισκεφθήκαμε βράδυ, με τον χριστουγεννιάτικο διάκοσμο, τον διακριτικό φωτισμό και την επιλεγμένη μουσική, να προσθέτουν άπειρους πόντους στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα του εμβληματικού εστιατορίου της πρωτεύουσας.
Καινοτομία από το πρώτο λεπτό, με την παράδοση σε εμάς και κάρτας με τα Daily Specials, που με μια πρώτη ματιά αντιλαμβάνεσαι την έμφαση του βραβευμένου executive chef Ηλία Αριστοτέλους και της εικοσαμελούς μπριγάδας του στην κουζίνα, να εστιαστεί στα εποχικά προϊόντα, στα πρωτοκλασάτα, φρέσκα ψαρικά και εκλεκτές κοπές κρεατικών, αλλά και σε πιάτα μαγειρευτά, απογειωμένα όμως, με φίνες πινελιές και καινούριες τεχνικές.
Η λίστα των 600 οινικών επιλογών και των 60 by the glass, προτάσεων, αποτελεί case study για τα κυπριακά δεδομένα και σαφώς αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά για μια ολοκληρωμένη οινογαστρονομική εμπειρία.
Η τριλογία από ζεστά ψωμάκια, πλάι σε ελληνικό, αγνό παρθένο ελαιόλαδο και δαμασκηνοελιές, είναι ένα ξεκίνημα που το περιμένω κάθε φορά. Μια ζεστή αρχή, που ήρθε και έδεσε με την ολοκαίνουρια σαλάτα Beeroot manouri, με παντζάρι και κρέμα από μανούρι, με τις τραγανές μαρέγκες από έψημα, να αποδεικνύονται ως ο κρυμμένος άσσος της σαλατοδημιουργίας.
Τα φρεσκότατα και άψογα θωρακισμένα χτένια, εντυπωσίασαν και τους πέντε συνδαιτυμόνες με την αριστεία του παντρέματος που έγινε με τη σάλτσα κρασιού που αρωματίστηκε με θυμάρι.
Το foie gras sushi roll, μπήκε δυναμικά στην κάρτα των sushi και έδειξε με την πρώτη μπουκιά, με συντελεστές την πάπια κονφί και το φουά γκρα μπρουλέ, ότι ήρθε για να μείνει, μα το ίδιο έγινε και με το σκεπασμένο με ταρτάρ, της εκ φύσεως γλυκιάς γαρίδας, gambero rosso, ομόλογο roll, το οποίο απογειώθηκε με aioli den miso, αβοκάντο και γαρίδα τεμπούρα.
Το ελληνικό Sauvignon Blanc από το οινοποιείο Karipidis και το αδελφό, του Fume 2022, έδειξαν στο ποτήρι, στη μύτη, αλλά κυρίως στο στόμα, ότι μπορούν να συναντήσουν επάξια το ψάρι, την ασιατική κουζίνα και τα πικάντικα πιάτα, έχοντας μια εν δυνάμει σπιρτάδα, εκλεπτυσμένη οξύτητα που δεν ενοχλεί και μια επίγευση ευχάριστη.
Ένας οίνος που ταίριαξε υπέροχα και με τα lasagnette al ragu, τα χειροποίητα λεπτόφυλλα ζυμαρικά με μοσχαρίσιο ραγού, αλλά και με το πιάτο, σταθμό, για εμένα προσωπικά, τα σοτέ μπαρμπούνια με συγκλονιστική κρούστα ψωμιού, κρέμα λευκού ταραμά και καπνιστή μελιτζάνα.
Με ταραμά δέθηκε και το επόμενό μας πιάτο, το ταρτάρ από ανωτάτης κλάσης ιαπωνικό μαγιάτικο (Hamachi tartare), μιλώντας υπέροχα στο στόμα με εντάσεις από καφίρ λάιμ, σχοινόπρασο, λάδι κολιάνδρου και ιαπωνικό αυγοτάραχο.
Ένα πιάτο που σίγουρα θα επιλέξω ξανά και ξανά και στις επόμενές μου επισκέψεις. Από τα πιάτα ημέρας, δεν ξέραμε ποιο πραγματικά να πρωτοδιαλέξουμε, μα οι περισσότερες ψήφοι έπεσαν στις γεμάτες νοσταλγία από τα παλιά, μαγειρευτές φρέσκιες σουπιές μέσα στο μελάνι τους, νοτισμένες με πορτοκάλι, που αναπαύτηκαν πάνω σε ιταλική φρέγκολα, αλλά και στο φιλέτο ελληνικής σφυρίδας στη σχάρα, που αφίχθη με καπνιστά λαχανικά και πουρέ πατάτας.
Ένα πιάτο που διακρίθηκε για την αριστεία του ψησίματος της πέτσας του ψαριού, αλλά και του σεβασμού στο ψήσιμο της κατάλευκης σάρκας του, που συνταίριασε αξιοθαύμαστα τα θαλασσινά του αρώματα, με αυτά της ξηράς.
Και η ιερή στιγμή για τους πλείστους μας έφτασε και δεν ήταν άλλη από αυτή των γλυκών αλχημειών. Οι προσδοκίες τεράστιες από ένα κολοσσό και διδάκτορα της ζαχαροπλαστικής τέχνης, που και αυτή τη φορά μας καθήλωσε μπροστά από ένα μιλφέιγ με καραμελωμένα φύλλα και φεγετίνη, υποκλινόμενοι στη συνέχεια στη μαεστρία των δημιουργών του φωτογραφικού ενδιαφέροντος Pistachio butterfly με μαρέγκες και κρέμα από φιστίκια Αιγίνης.
Αιθέριο, βελούδινο και με παιχνιδιάρικες εντάσεις, μεταξύ σακχάρων και αλατότητας και το μοναδικό Salted caramel με τραγανό τουίλ, αφράτο μους βανίλιας και καπουτσίνο, με τα καραμελωμένα ποπ κορν και την αλμυρή καραμέλα με ανθό αλατιού, να κάνουν όλα μαζί, μια πρωτόγνωρη έκρηξη στο στόμα.
Σχολιάζουμε φεύγοντας, για ακόμη μια φορά το πραγματικά υψηλό επίπεδο εξυπηρέτησης, που ομολογώ δύσκολα συναντάς παρόμοιο στο νησί, αλλά και την οινική κουλτούρα που διακατέχει το σταθερό στη θέση του, σχεδόν από τα γεννοφάσκια του εστιατορίου, ευγενέστατο προσωπικό.
Τη Κυριακή 13 Οκτωβρίου, θα έχουμε γι’ ακόμα μια φορά την ευκαιρία να ζήσουμε μία πολύ ιδιαίτερη εμπειρία στην καρδιά της Λεμεσού στο πλαίσιο της
Έρωτας, φυσικά και η διαδρομή για να φτάσεις από την είσοδο του εμβληματικού ξενοδοχείου, μέχρι και τον γαστρονομικό σου προορισμό. Μονοπάτια, κρυμμένα κυριολεκτικά μέσα στο
Ωραία που ‘ναι η Κυριακή, άμα βάλεις όμως στο πρόγραμμά σου κάτι το διαφορετικό ή κάτι το οικείο που σε κάνει εσένα κι όσους αγαπάς,
Καλό χοιρινό κρέας, κόκκινο κρασί, Κουμανδαρία και ξηρός κόλιανδρος, οι βασικοί συντελεστές του βραβευμένου σεφ Σάββα Σάββα, που θα μας μάθει σήμερα να φτιάχνουμε τα
Η οδός Στασικράτους στη Λευκωσία, έχει να παινεύεται και για το Νοερά της. Κι αν με ρωτάς να σου πω περί τίνος πρόκειται, έχω να