
Εκεί, στη γωνία της λεωφόρου Γρηγόρη Αυξεντίου και της οδού Βασιλέως Παύλου, στο απόλυτο κέντρο του άστεως, είναι ένα μαγαζί, που δε γίνεται να μην το προσέξεις. Λίγο τα ενδεδυμένα με λευκά, κολλαριστά υφάσματα, τραπέζια του, λίγο ο ρομαντικός του φωτισμός και λίγο το πολλά υποσχόμενο, μακρόστενό του μπαρ, θα σε κάνουν να θες να γίνεις κι εσύ μέρος του, μαζί με όσους αγαπάς και περνάς μαζί τους, όμορφα κι ωραία.
Και επειδή μιλάμε τώρα για ένα βραβευμένο, με τα όλα του εστιατόριο, έχω να σου πω πρώτα πρώτα, ότι με το που θα πατήσεις το πόδι σου σ’ αυτό, μέχρι που θα σε ξεπροβοδίσουν, θα έχεις να λες και για την εξυπηρέτησή του. Ελληνική, φιλόξενη, υποδειγματική και με γνήσιο ταπεραμέντο, σε κάνει αμέσως να φιλιώνεσαι με όλους και με όλα. Λίγο πολύ και πρώτη φορά να πας, φεύγοντας θα έχεις την εντύπωση ότι οι άνθρωποί του, που είναι μαζί ομάδα αγαπημένη, σε ήξεραν και τους ήξερες χρόνια πολλά.
Το άλλο που θα θυμάσαι την επομένη και την παρα-επομένη μέρα, είναι το φαγητό τους. Ελληνικό, ελληνικό, ελληνικό. Με βούλα και υπογραφή. Τελεία και παύλα. Όχι δήθεν, ούτε, σαν ελληνικό. Συνταγές της ξηράς και των πελάγων, της ενδοχώρας και των νησιών, πραγματώνονται στις γάστρες, στους φούρνους και στις σχάρες με άφθονες δόσεις σεβασμού προς την ελληνική κουζίνα, αλλά και μπόλικη φαντασία.
Φαντασία και δημιουργικότητα που εξιστορούνται ποικιλοτρόπως, είτε αυτό πάει να πει αποδόμηση και επαναδόμηση ενός πιάτου ή μιας συνταγής, είτε αυτό άπτεται της απαστράπτουσας παρουσίασης, που σε κάποια πιάτα, ψάχναμε αυτό ή αυτή που θα “χαλούσε” τη δημιουργία, γιατί κανείς δεν ήθελε να το πράξει πρώτος.
Όσο για τα υλικά, αυτά μιλάνε από μόνα τους, πρώτα με την ποιοτική τους υπόσταση και παράλληλα με την ευγενή, ελληνική τους προέλευση. Τσαλαφούτι, σπετσοφάι, χειροποίητα ζυμαρικά, παλαιωμένο τσίπουρο, κοφτό χυλοπιτάκι, βοδινό μάγουλο γιουβέτσι, αλλά και σάλτσα παστιτσάδας ή αρσενικό Νάξου, μόνο κάποιες από τις λέξεις – κλειδιά του μενού του εστιατορίου, που θα σε ταξιδέψουν γαστρονομικά και νοητά στη γείτονα χώρα.
Η οινική λίστα, που κι αυτηνής η καρδιά της κτυπά έντονα σε ποικίλους ελληνικούς αμπελώνες, μας έκλεισε το μάτι, με το μπαλανσαρισμένο, ερυθρό Τρύπιο Λιθάρι του οινοποιείου Θηβαϊκή Γη, που έγινε αμέσως ένα με το υπέροχης κρούστας, σπιτικό, προζυμένιο χωριάτικο ψωμί, παρέα με βιολογικό, εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο, από αυτά που πραγματικά δεν ξεχνιούνται με τίποτα.
Με sharing διάθεση, δεχόμαστε στο κέντρο του τραπεζιού την πανδαισία σαλάτας με ψημένα στα κάρβουνα, παντζάρια, που ένωσαν την γλύκα τους στο μπολ μαζί με σέσκουλα και σπιτικό, αξιομνημόνευτο παστέλι και οξύτητες από ανάλαφρη ξινομυζήθρα Κρήτης.
Οι λάτρεις των μαριναρισμένων, φρεσκότατων ψαριών, σαν και του λόγου μας, καλά κάνουν να ενημερωθούν από τα υποδειγματικά στην εξυπηρέτηση, γκαρσόνια του εστιατορίου, για το τι φρέσκο έφερε η βάρκα για την κουζίνα του Ethimo και απόλαυσέ το κι εσύ, όμορφα φιλεταρισμένο a la σεβίτσε, διανθισμένο με ελαιόλαδο, οξύτητες από κίτρα, διακριτική καψαϊκίνη, καπαρόφυλλα και ζουμερές καρδιές από ντομάτα. Ένα πιάτο που σίγουρα θα το γράψεις κι εσύ με bold χαρακτήρες στο σημειωματάριο των εκλεκτών σου επιλογών.
Μουσική ελληνική, έντεχνη και ψαγμένη στο background, ο κόσμος να το απολαμβάνει στιγμή με στιγμή κι εμείς ανασηκώνουμε ξανά τα πιρούνια μας για να τσιμπήσουμε το μερτικό μας από το αριστοτεχνικά ψημένο στη σχάρα και με ιδανικό δάγκωμα, χταπόδι με ξίδι περγαμόντο, αλλά και χωριάτικες χυλοπίτες, προσομοιωμένες σαν τορτελόνι, με θεϊκή γέμιση από μοσχαρίσια ουρά και σιγοψημένα ντοματίνια, που ολοκλήρωσαν τον κύκλο της γεύσης τους με κρέμα από καπνιστό τυρί Μετσοβόνε.
Αλλαγή πιάτων και στέλνουμε από την πρώτη μπουκιά τα εύγε μας στη δημιουργική ομάδα των σεφ, για την αριστεία στο ψήσιμο και την ολοκληρωμένη γεύση της βοδινής, σιγοψημένης στηθοπλευράς, που αναπαύτηκε πάνω σε στρώμα από ήπιο ξινό τραχανότο, το οποίο απογειώθηκε από τον πλούσιο σε σώμα, βοδινό ζωμό, τη βαρελίσια φέτα και τα φιλετάκια ελληνικής τρούφας.
Όσο για τη φρέσκια σφυρίδα που η πέτσα της μοσκοβολούσε ουμάμι θράκας κι η σάρκα της εισέπραττε αγάλι αγάλι το αυγολέμονο και τη βοτανικότητα των σέσκουλων και των μυρωδικών, τα λόγια είναι περιττά.
Περιττά τα λόγια και για τους δυο ύστατους, γλυκούς με μέτρο, πειρασμούς, με πρώτο σταθμό στο fusion γαλακτομπούρεκο με σιμιγδαλένια κρέμα, παγωτό κανέλα και σπιτικό γλυκό πορτοκάλι, αλλά και για την κρέμα λευκής σοκολάτας που μου ξανάφερε τη δροσιά του καλοκαιριού στο στόμα, με καταλύτες το παγωτό γιαούρτι, και τις αρωματικές φράουλες που γλυκαίνονται πιότερο αν τις βουτήξεις στα υγρά τους.
Κλείνουμε με τον πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο την όλη Made in Greece οινογαστρονομική μας εμπειρία με ένα ποτηράκι παλαιωμένο, σαντορινιό Vinsanto και ένα σφηνάκι από ποιοτική μαστίχα, κουβαλώντας ακόμη έντονα την επίγευση μιας αξιοσημείωτης γευστικής και όχι μόνο απόδρασης, σε ένα εστιατόριο που σαφώς θα θες να επισκεφτείς ξανά και ξανά και ξανά.
Βασιλέως Παύλου 13, Λευκωσία, 1096
22 494449
Η είδηση μαθεύτηκε γοργά. Ο Κυριάκος κι ο Χαράλαμπος, οι άρχοντες του μαγαζιού και της κουζίνας στο “Για σουβλάκι όπως παλιά” ξεκίνησαν να πυρώνουν τους
Δύο υπέροχοι και σπουδαίοι καλλιτέχνες με πορείες λαμπρές, δύο καλλιτέχνες που ταξίδεψαν σε όλες τις ηπείρους με τις φωνές τους, δύο διαφορετικές διαδρομές στα παράλληλα
Η νέα εδεσματολογική κάρτα του αναβαθμισμένης κουζίνας εστιατορίου Holy Cow στη Λάρνακα, είναι γεγονός. Πρωτοτυπία, γευστικές μίξεις πρωτοκλασάτων υλικών, χρώματα, διαφοροποίηση υφών, εντυπωσιακά στησίματα και
Αν είσαι λάτρης των μοναδικών γεύσεων, της δυνατής μουσικής και των θεαματικών shows, τότε ετοιμάσου για μια αξέχαστη εμπειρία στο Eatmoshere” Exhibition & Food Festival”
Ο Μιχάλης Βιολάρης, o Δημήτρης Μεσημέρης και η Ελένη Μαυρούδη, συναντιώνται μαζί στο Δημοτικό Αμφιθέατρο Δερύνειας την Τετάρτη 28 Μαΐου. Μαζί τους σε φιλική συμμετοχή,